Monday, June 20, 2011

mga idols...

pasenxa na at hindi na ako nakakatambay sa mga bahay nyo.
medyo hinigpitan kasi ang sinturon dito sa hell world.
gutay na gutay na ang katawan ko sa kakalipat nila sa suport ko.
buti pa si tabian at chat full time.
dating ganun din ang buhay kaso nagka leche-leche ang mga 
pangyayari dito sa opis.

hindi. hindi po ako nakakalbo dahil sa stress.


i'm so stressed out!
luluwa na yata ang mata ko sa kakatrabaho.
i need a breather.

buti nlng at na approve ang 8 days leave ko. eheehhe
kaya, the journey begins!

Cebu > Davao > Cebu > Manila > La Union > Zambales > Subic > Clark > Cebu.

woot woot!

I'll be right back. as soon as everything is settled herein the O-piss.
(uy, umiinglis. eheheh)

Tuesday, June 7, 2011

Reklamador-dor-dor.

medyo tabingi lang ang daliri ano?
pakyu! pakyu! pakyu!

yan lang ang masasabi ko sa sitwasyon kung saan ako ang palaging napipiling maging dummy o kayay basahan na ipinapasa pasa sa lahat na siguro ng mga pwedeng pagpasahan. hindi naman ako nagrereklamo. nag aalboroto lang naman ang botsi ko sa galit.

minsan, sa kagustuhan nating makaangat sa trabaho natin, kailangang magpakumbaba at magsakripisyo. may mga pagkakataong hinihingi sa atin ang malaking bagay pero bukas sa loob natin itong ibinibigay sapagkat kagustuhan natin na pagdumating ang paraffle ng mga perks, eh, tayo ang nabibigyan ng malaking tiyansang makaangat. subalit, darating ang mga pagkakataong mapupuno ang anidoro at kailangang skubahin pa ubang maipasok ang ebs na nakabara.

lingit sa kaalaman ng lahat, ako po ay isang chat-voice-chat-voice and chat-email-chat-voice na callboy. Oo, ganyang ka diverse ang trabaho ko. on a fine day, nakikipagchat ako sa mga kano. para akong piping napapaligiran ng sandamukal na namumulang mga bibig na walang tigil sa kaka-inglis at kaka-mura sa mga hinayupak na kustomir. pero kung sobrang umaapaw na ang mga tawag at hindi na makayanan ng mga oats sa ops, eh, tina-tap na ako para magtumulong sa mga tawag. let's transition we are, shall we? lols.

I'm not complaining that I have to be chosen to be on phone. I don't have any control with that and it's not a problem for me because in the first place, I signed up for a Technical Support Position, no LOB specified. (naks!) Let me get that straight. I just don't like the feeling of being left in the lurch. I'm not a friggin dildo toy that has to be set aside once you feel like you had enough. I hate the fact that I am the only one doing this. It's me already, it's me who is the lonely king of support. (huh? ano daw?) Translation: ako na. ako na ang nag-iisang hari ng support. amp. To my supervisors, managers: I don't mind having to move into different modes whenever you need me. It's not a problem because I have utter confidence in my skills in handling sluggish customers. What I don't like is the frequency. I want to be on top of my game and I can't do that if you keep switching the playing field. Do understand that what I'm asking is consideration on my end. I'm trying to understand you guys up there but please do take time getting the picture of the people below......@#$^@#(@_$(#@$)!)#+@)!#@)# ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(dead air)

ayun. naubos na ang englis ko. hoh! salamat naman at nabilis kong napindot ang k-board. hoh! change pace kasi parang sobrang reklamador na ang labas ko. ang hirap kasing ibridge out ng lahat ng to sa mga taga-mt apo. 

moving forward, (ayun, may natira pa!) I love my job. It may not be the highest paying one in the market or have the most fun and pleasing team mates but I'm proud to say that it's definitely worth my stay here in the Philippines. (rather than my showbiz career which is very hectic)****************************** @$(%#$$@!))@)!#)@!... hoh! charge muna sa englis.

heniway, napagtanto kong mas masarap ang vanilla ice cream kesa sa strawberry flavor kahit na grabe ako kung mag reklamo, hindi ko naman ipinapahiya ang sarili ko. pulido pa rin ang resulta. yun ang importante. kung gusto mong makaangat, kayod lang talaga ng kayod hanggang sa lumuwa ang mga mata mo sa kakatrabaho, malay mo darating din ang araw na mabibigyan ka ng break. parang skyflakes commercial lang. ^___^


kayo, ano ba ang na-realize nyo? :)



PS. Medyo nabusy lang this week. Yaan nyo, bibisita na ako sa mga lungga nyo sometime soon. Uy, nakapag charge na ulit. lols